Drobiazgi

Szanowni Państwo.
Z największą przyjemnością przychodzi mi zaanonsować debiutancki album Jacka "Głowonuka" Świdzińskiego. "Paproszki" opuszczą drukarnię co prawda w marcu, ale ja już sobie ten albumik po znajomości przeczytałem i wiem jedno: chłopaki z "Hardkorporacji" będą musieli się bardzo postarać żeby dorównać Świdzińskiemu w szokowaniu czytelników.


Bezkompromisowo, śmiesznie, sympatycznie i obleśnie - wszystko w jednym komiksie!

A zresztą, co ja się będę produkował.
Niech przemówi autorytet Pana Kołodziejczaka:
Jako prewju zaś, bardzo niestandardowo
komiks, którego po pierwsze w "Paproszkach" nie będzie
a po drugie nie narysował go Głowonuk tylko Mazol.
Recenzję pewnie napiszę wkrótce.

- Tymczasem, bez większego szumu i promocji (kolejny z timofowych standardów) ukazał się album Daniela Chmielewskiego "Zostawiając powidok wibrującej czerni". Podobnie jak w przypadku "Paproszków" również postaram się wkrótce napisać coś więcej o tym komiksie bo zdecydowanie zasługuje on na uwagę. Co warto zauważyć, jest to chyba najbardziej nieoczekiwany debiut w polskim komiksie ostatnich lat.
Zapraszam na bloga autora.

- Mariusz Zawadzki na swoim blogasku odniósł się do mojego napastliwego w tonie posta i wyklarował sytuację jaka miała miejsce w przypadku zwinięcia się Domu Komiksu. Warto przeczytać.
Masakryczna ilustracja z "Krwawego kombatu" rozczuliła mnie. Ale z drugiej strony potwierdziła też moją niechęć do rozdrabniania się przy szorciakach. Liczę na to że Mariusz ciśnie w końcu jakieś porządne czytadło, bo niestety w ciągu egzystencji Domu Komiksu nie wykorzystał nawet części swojego graficznego potencjału, który widać choćby na tej planszy.

- Nawiązując do powyższego, zakończę monotematycznie. Stwierdziłem, że pora na kolejny krok w mojej osobistej "krucjacie antyszorciakowej". Tak więc, ostatecznie kończymy publikowanie następnych epizodów "Najwydestyluchniejszego" w zinach. Ostatnie cztery fragmenty, które komuś obiecałem pewnie się pojawią (o czym nie omieszkam tu poinformować), ale więcej krótkich epizodów już nie będzie. Wszystkim czytelnikom i fanom "Destylucha" chcielibyśmy niniejszym z Bartkiem podziękować za uwagę i życzliwość. Jeszcze wrócimy do tematu w formie albumu. Kiedyś.
Na blogu będę w miarę regularnie raportował postępy prac nad "Strange Places". Co prawda nie zamierzam doprowadzić do horroru pieczołowitości w ukazywaniu kolejnych faz dopieszczania planszy, ale od tej pory (aż do upragnionego finału w postaci wydrukowania albumu) "Strange Places" będzie blogowym priorytetem.

Zaraz po plotkach.