Zmiana warty

O tegorocznych WSK napisano w sieci już wiele. Na świeżo można było zapoznać się z blogowymi relacjami Godaiego, Ziniola (x2), Daniela Chmielewskiego, Motywu Drogi, Gonza (x2), Jaszcza, Kolca i redaktorów Esensji. Dodając do tego opinie na forach można otrzymać dość subiektywny ale szeroki obraz całej imprezy. Miałem zamiar wstrzymać się z opisywaniem wrażeń z mojej strony i skwitować WSKowe ekscesy lapidarnym „kto ma wiedzieć, ten wie”, ale czytając relacje uczestników zauważyłem kilka kwestii, którym nikt nie poświęcił uwagi a jednak warto o nich wspomnieć. No, chyba że nie warto i dlatego nikt o nich nie wspomina*.

Ponadto kieruje mną zwykła pogoń za plotami i tanią sensacją.

Niedawno na swoim blogasku Gonzo opisał w skrócie jak wygląda towarzyskie kółko wzajemnej adoracji udzielających się w necie komiksiarzy (do którego i ja się przyznaję). Do tego dołożył swoją cegiełkę Daniel Chmielewski pisząc o falach debiutów komiksowych twórców. Otóż, faktem jest że wytworzyła się jakaś nić sympatii – porozumienie między podziałami itp. pomiędzy tymi komiksiarzami, którzy mieli swój wkład w zabijanie polskiego komiksu a tymi, którzy co najwyżej mogą rżnąć jego śmierdzące truchło. Ta grupa przez swoją aktywność w blogosferze najgłośniej demonstruje swoją obecność jako trzon komiksowego półświatka i chcąc-nie chcąc tworzy jakąś dziwną formę fandomu. Tak to bowiem wyszło, że nasz mizerny komiksowy fandom stanowią głównie czynni komiksiarze.

Ostatnio na WSK byłem dwa lata temu. W tym czasie zaszły subtelne aczkolwiek na dłuższą metę widoczne zmiany w strukturze obecności i wzajemnych relacji (wspólnego picia piwa). Nie ulega wątpliwości, że nowa fala zabrała się do dzieła. Jak na razie towarzysko.

Eeeeeeeee…

[Tu był blok tekstu, w którym znalazły się sensacyjne i szokujące w swojej wymowie anegdotki o: Grzegorzu Januszu, imprezie u Jakuba Rebelki, nowym albumie Bogusława Polcha o Fankim Kowalu, pogoni za Sztyborem po ulicach Warszawy itp. itd.

Oprócz tego pozdrawiałem wszystkich, z którymi się w końcu spotkałem, poznałem, piłem piwko, jadłem kebaba, dyskutowałem, rysowałem Łoczmenów Pe eL, czytałem na głos co lepsze urywki z Łowców Obelskiego etc.

Ale wymiękłem.

Niniejszym oddaję koronę cesarza plotki.
W sumie, już od dawna nie pasuje na moją łepetynę.

Kto jest chętny, niech sobie bierze]

Nie no, bez plot i taniej sensacji moja relacja nie ma sensu. Co chciałem i tak skomentowałem na blogaskach wymienionych powyżej.

W każdym razie na spotkaniach towarzyskich podczas WSK bawiłem się znakomicie.

Na okrasę fota z hostessami z dp:
*nie warto,nie warto, nie warto
więc jednak niech padnie zaklęcie „kto miał wiedzieć, ten wie”.